Hazal Yalın
Haftanın seçimi dört makaleden oluşuyor. İlk olarak, önceki yorumunuzu geçen hafta tercüme ettim, Kommersantradyosu “Ъ FM” Kıdemli yorumcu Dmitriy Drize’nin Türkiye’de yaklaşan seçimlerle ilgili sözleri. Kommersant değerli bir gazetedir, “Ъ FM” ve değerli bir radyo; Ayrıca Kommersant Telsizin teyp dökümünü sütunlarına taşıması alışılmadık bir durum değildir. Drize, muhalefetin bilinmezliğinin yol açtığı dehşeti bir kez daha vurguluyor.
Rusya’nın yeni dış politika belgesini oldukça uzun bir yazı dizisi halinde yorumladım ve orada “ittifak ilişkisinin gelecekte Abhazya veya Transdinyester gibi ülkeleri de kapsayabileceğini” belirttim. Svobodnaya Pressa aynı görünümde; diğer tüm yolların tüketilmiş olması şartıyla.
interfaks , tahıl anlaşmasını uzatmak için Rusya’nın getirdiği 5 şartı yazıyor. Aslında, anlaşma Mart ayında uzatıldığında, bunun son olduğu gerektiği gibi açıktı; aynı şekilde uzatma kuralları da defalarca belirtildi. Lavrov-Çavuşoğlu görüşmesinde sorun yeniden gündeme geldi ve görüşmelerden kesinlikle bir sonuç çıkmadı; bu aynı zamanda Rusya’nın anlaşmayı hükümeti desteklemek için uzattığını açıklayacağı iddiasını da çürüttü.
Son paylaşım, geçen ay Moskova’da düzenlenen Afrika-Rusya konferansı ile ilgili. Makale, “Rusya Federasyonu Silahlı Kuvvetleri Gazetesi” alt başlığıyla yayınlandı. Krasnaya Zvezda’ da çıktı. Rusya’nın Afrika gündemi sadece Rusya’nın dış politikasında bir açılım değil, doğrudan Sovyet geçmişini anımsatması ve ona dayanması nedeniyle ideolojik içerimleri olan küresel bir ajandadır. Daha önce farklı yerlerde bahsetmiştim; kesinlikle alt üst olma potansiyeli vardır, dikkatli takip edilmelidir.
‘Gittiğinde ne olacağı belli değil’
Vladimir Putin yakın zamanda, kesin olmak gerekirse, cumhurbaşkanlığı seçimlerine kadar Türkiye’yi ziyaret etmeyecek. Erdoğan oy verme gününe kadar Rusya’ya gelmeyecek. Akkuyu nükleer santralinin yakıt yüklemesine gelince, Rus liderin katılması hala mümkün, ancak çevrimiçi.
Türkiye Cumhurbaşkanı’nın gündemi başka; Seçimleri kazanması gerekiyor. Anketler, muhalefetin açıkça iyi bir talihe sahip olduğunu, zaferin de farklı türden olduğunu, örneğin rakibe büyük bir farkla kesin bir zafer veya örneğin iki tıpta olduğunu gösteriyor. O zaman politikayı değiştirmek ve tavizler vermek gerekiyor.
Erdoğan’ın muhalifleri öncelikle iç durumun istikrara kavuşturulmasını en değerli görevleri olarak görüyorlar. Koz kartı, mevcut liderin eski Osmanlı ihtişamına, Türklerin diz çökme tarzına fazla kapılmış olmasıdır; Sıradan insanlara, onların endişelerine ve özlemlerine gelince, mevcut lider tamamen unutmadı ama ikinci planda görüyor, yani küresel sorunlar çözülürken piyasalardaki gıda ve fiyatları düşünecek vakti yok. .
Sonuç olarak, sözde sosyal problemin biraz kapalı olduğu ortaya çıktı. Türk seçmenine gelince, görüyorsunuz, her zaman aynı görüşte değiller. Diğer birçok halk gibi, bu seçmen az ya da çok nezih bir hayat yaşamak istiyor ve apaçık olmayan genel hükümet görevlerini değil, her şeyden önce kendilerini düşünüyor. Ama ne yapacaksınız, siyasetçiler bazen seçim zamanlarında tüm bunları hesaba katmak ve az ya da çok sıradan vatandaşın taleplerini karşılamak zorunda kalıyor.
Peki ya Rusya? Mesele şu: Amerika kendi kendisiyle meşgulken, bizi rahatsız etmiyorsa, her şey yolundadır. Ama Türkiye’de durum tam tersi. Erdoğan’la anlaşırsın, olmaz zaten; Ama gittiğinde ne olacağı tam bir bilinmezlik. Ve bazen daha da kötüsü: Önünüzde bariz bir düşman var, ama tanıdığınız ve incelediğiniz bir düşman. (D. Drize / Kommersant,11 Nisan)
‘Diğer tüm yollar kapatılırsa Rusya Transdinyester’i tanıyabilir’
Rusya 30 yıldır Transdinyester oldu hukukendesteklemesine rağmen fiilen tanımadı Batı ile tartışmak istememesi adettendir. Muhtemelen, Transdinyester’in tanınması, ona bir saldırı şeklinde, yani Güney Osetya senaryosunun tekrarı şeklinde mümkün olabilirdi. Tansiyonun yükselmesine rağmen artık böyle bir şey yok.
Transdinyester ile ortak bir sonumuz yok, ortada Ukrayna var. Ukrayna’nın, özellikle de Odessa oblastının geleceği söz konusu olsa bile, özel askeri operasyonlar koşullarında Transdinyester Moldova Cumhuriyeti (PMR) ile bağların nasıl kurulacağı bilinmiyor. …
Stratejik Kalkınma Fonu Uzman Paneli Lideri siyaset bilimci Igor Shatrov şunları söyledi:
“17 Eylül 2006’da PMR’de bir referandum olduğu gerçeğiyle başlayalım. PMR halkı iki soruyu yanıtladı: ‘PMR’nin bağımsızlık çizgisini ve Transdinyester’in gelecekte Rusya Federasyonu’na ücretsiz katılımını destekliyor musunuz? ‘ ve ‘PMR’nin gelecekte Moldova Cumhuriyeti’ne katıldığında bağımsızlığından vazgeçmesinin mümkün olduğunu düşünüyor musunuz?’ Bilindiği üzere ilk soruya Transdinyesterlilerin yüzde 97,1’i evet, yüzde 2,3’ü hayır, PMR vatandaşlarının yüzde 3,4’ü olumlu, yüzde 94,6’sı olumsuz yanıt verdi.Yarım milyonluk nüfusunun neredeyse yarısının Rus pasaportuna sahip olduğu dikkate alındığında. , birçok Transdinyester sadece bir zihniyet meselesi değildir. hukuken Onların da bizim vatandaşımız olduğu anlaşılmaktadır. Rus devleti onları savunmakla yükümlüdür. …
Rusya PMR’yi tanıyabilir ve zorla sağlayabilir mi? Bunun mümkün olduğunu ve devletimizin dış politika anlayışına aykırı olmadığını düşünüyorum. Ama dediğim gibi, ama son bir önlem olarak, son adım ve krizden çıkmanın diğer tüm yolları tükendi. Korkarım ki bu durumda askeri hareketler sadece PMR topraklarında kalamaz, Moldova toprakları dışında kalır.” … (V. Bukarskiy, I. Shatrov / Svobodnaya Pressa, 12 Nisan)
‘Tahıl anlaşmasının uzatılması için 5 şart’
Rusya Dışişleri Bakanlığı, beş “sistemik” sorunda ilerleme kaydedilmediği takdirde tahıl anlaşmasının 18 Mayıs’tan sonra uzatılmayacağını duyurdu.
Açıklama şöyle diyor:
“Duruşumuzu yeniden teyit ediyoruz: 5 ‘sistemik’ sorunun çözümüne yönelik ilerleme olmazsa, 18 Mayıs’tan sonra ‘Karadeniz açılımı’nın daha da genişletilmesinden bahsetmek mümkün değil. Bunlar: Rosselhozbank’ın SWIFT sistemine dahil edilmesi; tarım makineleri, yedek kesim ve servis tedarikinin yeniden başlatılması; sigorta ve reasürans kısıtlamalarının iptali ve limanlara giriş yasağının kaldırılması; Togliatti-Odessa amonyak boru hattının yeniden açılması.”
“Tahıl Anlaşması” 22 Temmuz 2022’de İstanbul’da imzalandı. BM, Rusya, Türkiye ve Ukrayna’nın katılımıyla iki belge imzalandı: üç Ukrayna limanından (Chernomorsk, Odessa ve Yuzhny) tahıl ihracatı için bir koridor açılması, Rusya’nın gıda ve gübre ürünleri ihracatında yaşanan sıkıntıların giderilmesinin yanı sıra. Girişimin geçerlilik süresi Kasım 2022’de 120 güne uzatılmıştı. Aynı şekilde 18 Mart’ta geçerlilik süresi dolmuştu ancak “tahıl anlaşması” 60 gün daha uzatılmıştı.
Rus dışişlerinden yapılan açıklamada şu ifadelere yer verildi:
“Rusya ve BM’nin yerli tarım ürünleri ihracatının normalleştirilmesine ilişkin muhtırasının uygulanmasında ilerleme kaydedilmemesi nedeniyle Moskova, uzatmayı 60 güne, yani 18 Mayıs’a indirme kararı aldı.” ( interfaks,13 Nisan)
‘Afrika, Sovyet geçmişinin anılarını koruyor’
Mart ayında düzenlenen “Çok Kutuplu Bir Dünyada Rusya-Afrika” başlıklı parlamento konferansı… kısmen tarihseldi. Afrika kıtası ülkeleriyle en etkin bağların olduğu ve oradaki onlarca tesiste uzmanlarımızın çalıştığı Sovyetler Birliği döneminde bile kıta devletlerinin ezici çoğunluğunun bir arada bulunduğu Moskova’da böyle bir uluslararası temsilcilik hiçbir zaman olmamıştır. katıldı. Konferansa 40’tan fazla ülkenin temsilcileri katıldı. Özellikle, bunun dünyadaki durumun özellikle gergin olduğu bir zamanda gerçekleştiğine dikkat çekmek isterim. Ukrayna’daki olayları olabildiğince uzatmaya çalışan Batı, bir yandan da Rusya’nın uluslararası izolasyonunu sağlamaya çalışıyor. Batılı temsilciler, sanki gezegendeki birden fazla ülke güya Rusya’yı kınıyormuş gibi durumu yansıtmaya çalışıyor. Ama öncelikle konferansa katılanların sayısı bile tek başına yeterli. İkincisi, eski sömürge metropollerinin tehdit, şantaj ve provokasyonlarına teslim olmadılar ve Rusya Federasyonu ile fiilen dayanışma içinde olduklarını ifade ettiler. …
Rusya, yeni yüzyılda Afrika’ya dönüşünü ilan etti. Ve bu dönüş kıtada geniş bir yer buldu. Şaşırtıcı bir şekilde Afrika, okullar, elektrik santralleri, hastaneler inşa ettiğimiz, yeni faydalı maden madenlerinin geliştirilmesine yardım ettiğimiz, uzmanlar yetiştirdiğimiz Sovyet geçmişimizin bağlarının hatıralarını bugüne kadar bir sır olarak sakladı… Bu ilgili işler tarihsel hafızadan silinmedi. halkların.
Bugün Afrikalılar, Rusya’nın kendi hakimiyetlerini güçlendirmeye ve diğer yabancı oyunculara bağımlı hale gelmemeye yardım etmeye hazır olduğunu gördüler. …
Kıta, henüz tam anlamıyla keşfedilmemiş devasa doğal kaynakları ve bir buçuk milyara yaklaşan nüfusuyla bugün özel bir öneme sahip. Hızla gelişiyor, çeşitli emtialar için çok güçlü, ödeme gücü olan bir pazar haline geliyor. …
Rusya büyük bir güç olarak kenarda kalamaz. Üstelik ülkemizin Afrika’da çok iyi bir prestiji var. Sömürgeci bir geçmişimiz yok, doğal kaynakların talanıyla hiç uğraşmadık. Vladimir Putin’in az önce bahsettiğim konferansta söylediği gibi, Afrika halklarının kahramanca bağımsızlık mücadelesinden bu yana herkes, Sovyetler Birliği’nin Afrika halklarına sömürgeciliğe, ırkçılığa ve apartheid’e karşı ne kadar değerli katkılar sağladığını, birçok kişiye nasıl yardım ettiğini herkes takdir edecektir. ülkelerin egemenliklerini kazanması ve savunmasıdır. Kapasitelerini güçlendirmek, ülke ekonomilerinin temellerini atmak, ekipler hazırlamak için sürekli bir zemin oluşturduğunu bilir. … (V. Tetyokin / Krasnaya Zvezda, 14 Nisan)
